Osmancık, Akşemseddin İlköğretim Okulunda,

Sınıf öğretmeni olarak göreve başladığımda

Birinci sınıf öğrencilerim kendi aralarında konuşurken şöyle demişler:

''Öğretmenimiz ne kadar sert ve korkunç.

Ayyy! Böyle öğretmen olur mu?

Bu sene işimiz zor.''

Bana karşı olan ön yargıları

Veya benim onların üzerinde bıraktığım,

İlk tanışmadaki intibaa buymuş.

Sonraki zamanlarda yine öğrencilerim:

''Öğretmenim biz sana kendi aramızda böyle dedik ama,

Çok özür dileriz. Sen çok şeker ve iyi bir insanmışsın,

O sert duruşun ardında yumuşacık bir kalp varmış.

Çok temiz kalpliymişsin. Biz seni çok sevdik.''Dediler.

Genelde ilk tanıştığımız insanlar hakkında,

Böyle sonradan yanılacağımız yargılarda,

Hepimiz zaman zaman bulunuruz.

Bu insanoğlunun doğasında vardır.

                    ..

Affına sığınarak yazıyorum.

Osmancık Kaymakamı İbrahim KÜÇÜK'Ü,

Gördüğümde sonrasında fırtınalı tanışma faslında,

Ben de sonradan yanıldığım yargılarda bulunmuştum.

Ama daha sonra eğitime ve eğitimle ilgili çalışmalara,

Köy çocuklarının okuduğu okulumuzdaki projelere,

Verdiği destekler sayesinde,

Yargılarımda yanıldığımı anladım.

Osmancık Kaymakamlığının destekleri ile,

Okulumuzda kurulan serada,

Her yıl değişen otuza yakın öğrenci ,

Uygulamalı sebze yetiştirmeyi onun sayesinde öğrendi.,

Her yıl on beş öğrenci onun sayesinde alınan bağlamalarla,

Bağlama çalmayı, topluluk karşısında konser vermeyi,

Ömründe Çorum'u ve sinemayı görmemiş köy çocuklarına,

Sinema günleri düzenleyerek sinemayla o tanıştırdı.,

Sadece okulumuzdan deği l diğer okul,

Öğrencilerimizden ihtiyaç sahibi olanları,

Her konuda desteklediğinden,

Kafasında daha onlarca projesi olduğuna ,

Uygulamada bunların ancak yüzde yirmi ve otuzunu,

Hayata geçirebildiğine inandığım,

Yaptığı işlere bakarak,

Yapacağı daha çok işin olduğunu,

Bildiğim kaymakamımıza,

Bırakıp gitme. Diyorum.

                 ..

Gazi Mustafa Kemal ömrünü tamamlamış,

Bandırma vapuru ile Karadeniz'in hırçın dalgalarıyla boğuşup,

Samsun'a indiğinde kendisini bir avuç insan karşıladı.

Manzara şu idi:

Ordu harpta yenilmişti, silahları elinden alınmıştı.

Savaşlardan dolayı millet yorgun, fakir ve açtı.

Rum ve Ermeni çeteler Türk Köylerini basarak,

Babaları savaşta ölmüş yetimleri ve analarının

Irzına geçip, memelerini kesip öldürüyorlardı.

Yurdun her tarafı düşman tarafından işgal edilmişti.

Yunan İzmir'imize asker çıkarıyordu.

Onun kafasında yeni bir Türk Devleti kurmak projesi vardı.

Her türlü yokluğa, imkânsızlığa rağmen,

Bırakıp gitmemişti.