İlçemizdeki İstanbul Yolu Üzerindeki Asya Tesislerinde,

Geçen yıl karşılaştığım Trabzonlu bir iş adamına,

Sizin ticarete atılanınız çok,

Bakıyorum çevreme üreten,

İşveren işyerlerine hep siz sahipsiniz.

İnşaatçılar, ekmekçiler,

Yapım ve imalat işleri,

Hep Karadenizli.

Bunun sırrı nedir diye sorduğumda,

“Biz köyde sağımıza bakıyoruz dağ,

Solumuza bakıyoruz dağ,

Aşağıya bakıyoruz uçurum.

Toprak az, tarım yok,

İşyeri yok, sanayi yok.

Biz de gurbete çıkıyoruz.

Ama çıkarken de bir daha,

Buralara dönemeyeceğimizi,

Dönmeyeceğimizi bilerek çıkıyoruz.

Ve gittiğimiz yerde başarılı olmak için,

Çok çalışıyoruz.

Başarılı olmak zorundayız diye,

Sanki dağlara bağırıp da gurbete öyle çıkıyoruz.

Önceleri kömür ocaklarında çalıştık.

Sonra inşaatlarda,

Fırınlarda, yer altında, yer üstünde,

Ne iş varsa yaptık.

Çocuklarımız kendi işlerini kurdular.

Birlikten kuvvet doğar misali,

Kardeşler ayrılmadılar.

Ayrılmayanlar, birbirine yamuk yapmayanlar,

Ticarette başarılı oldular.

Bazı  uşaklarımız okudular.

Okuyanlarımız da başarılı oldular.

Yazıcıoğlu kardeşler buna örnektir.

Recep Yazıcıoğlu’nu çocukluktan tanırdım.

Onun başarılı olacağı o zamandan belliydi.

Geleceğimize yön verecek biriydi.

Birileri geleceğimize yön verecek,

Bu uşakları gözümüzün içine baka baka daa,

Yok ettiler.

Trafik kazası imiş,

Yemişim trafik kazasını.
Önce Adnan’ı yediler,

Sonra Recep’i,

Yakında da İbrahim’i ,Süleyman’ı yerler.

Trabzon’da yol kenarında sarı ineklerin,

Geçen arabalara baktığı gibi bakıyoruz.

Bol bol Fatiha okuyoruz.

Elimizden de bir şey de gelmiyor.”

Muharrem YILDIZ