Genç ve yeni evlenmiş sırım gibi genç teğmenin,

Genç eşi sabah onu evden yollarken,

Tutuklanmasından korkuyordu.

Fakat o tekrar tutuklanmaktan korkmuyordu.

Tutuksuz yargılandığı mahkemede,

Kendini savunurken, dinleyen komutanları,

Albay ve yarbay gözyaşlarını tutamıyorlar, ağlıyorlardı.

Dün paşa olan komutanı mahkeme heyetine,

Saygılı ve ciddi bir ses tonuyla,

“Sizlerin yerinde olmak istemem.” Diyordu.

              ..

Gazetede o teğmenin haberini okurken,

Bir an gözlerinin önüne kendi yaşadıkları geldi.

1982 Yılı Ekim ayının 22’siydi.

24 yaşındaydı, genç bir öğretmendi.

O yıl Ağustos ayında evlenmişti.

Genç eşinin yüzüne bakıp  bakıp ağlıyordu.

Gece sabaha kadar uyumamışlardı.

Yatakta göz göze bakıp,

Ağlamışlardı.

Eşine bu ayrılık acısını yaşatacağına yanıyordu.

Genç eşi onu teselli ediyordu.

Sabah dayısının minibüsüne bir kat ,

Yatak, yorgandan oluşan şiltesini attı.

Hep önüne bakıyordu.

Utanıyordu büyüklerinden.

Herkesle helalleşti.

Minibüs cezaevinin soğuk duvarlarının,

Misafiri olacak yolcusunu,

Alıp tozlu yoldan geçip ,

Asfalta çıktı.

               ..

Cezaevinin kapısında iki gardiyan karşıladı minibüsü,

Alel acele ne varsa içeri attılar.

Demir kapıyı gürültüyle kapattılar.

Hemen uzun olan saçlarını kestiler.

Arama tarama,

Emanete alınan paralar,

12 Kişilik koğuşa attılar.

Hiç mahkeme yüzü görmemişti.

Bir iki defa talimatla ifade vermişti.

Öğrenciyken işlediği siyasi suçtan,

4 Yıl sonra 12 ay ceza almıştı.

Bunun 2 ayı affedilmiş,

10 ay kesinleşmiş cezasına karşı,

İnfaz kanununa göre 165 gün ,

İçerde yatacaktı.

                    ..

O günleri hatırladı içi bir hoş oldu.

Korktu!

Ülkede cezaevinde yatanlar,

Onların çocuklarının ve eşlerinin,

Yaşadıkları ayrılık acısı,

Babasızlık,

Aklına geldi.

“Allah  kurtarsın!” Dedi.

19.07.2013