OSMANCIK GÜNDEM
İnteraktif Haber


Duyurular
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar32.222232.3513
Euro35.110935.2516
Hava Durumu
Takvim
Saat
Halil MANUŞ
PERSPEKTİF
SEVGİ İLE SEVGİLİ; YA DA...
15/02/2015

Sevgi;  İnsanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur.

Sevgili  ise sevgi ve bağlılık duyulan kimseye, yavuklu, dost, yâr, canana verilen genel addır.

     Kimler gelmiş, kimler geçmiş şu üzerinde ömür sürdüğümüz dünyaya.

     Sevgilerini belli edemeyip sevgililerine kavuşamayan nice canlar, sevdiğine hasretinden çöllere düşenler sevdiğine kavuşmak için dağları delenler olduğu gibi ilahi aşka tutulup sevgisini sema dönerek gösterenler ve sevgili dediğinin dünyadan ayrılış yaşına geldiğinde sevgisinden kendini yer altında yaşamaya mahkûm edenler ve daha niceleri…

 

     Kara toprağı sadık yâr belleyen Veysel’i unutmak olmaz elbette.

Ya Yunus’a ne demeli? Sevdiği Toptuk Emre’nin dergâhına sevgisinin belirtisi olarak hiçbir zaman eğri odun getirmemiş, sorulduğunda da; “bu dergâha odunların dahi eğrisi giremez” demiştir.

 

     Şair; sevdiğine bir şey demeyi bırak, yazmak için daha “ Yâr deyince kalem elden düşüyor/ Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor/ Lâmbada titreyen alev üşüyor/ Aşk, kâğıda yazılmıyor…”diye söyleyemediklerini itiraf ediyor.

 

     İnsanın; Sevgi ve sevgili kelimelerini anlata bilmesi için önce anlaması, hatta yaşaması gerek diye düşünüyorum.

 

     Başlık olarak “sevgi ile sevgili, ya da…” demiş yazmaya başlamıştım. O zaman devamını getirmeye ve sonuca bağlamaya çalışayım. Sevgi ile sevgili, ya da:

 

 SEN VE BEN

 

Sen: Gönül bağımda bir gül

Ben: Hazan bahçede bülbül

 

Sen: Yüce dağlar maralı

Ben: Aşk elinden yaralı

 

Sen: Gül dalında tomurcuk

Ben: Sana aldanan çocuk

 

Sen: Çöl ortasında ki su

Ben: Sevenlerin korkusu

 

 Sen: Kerem’i yakan Aslı

Ben: Ferhat misali yaslı

 

Sen: Aşk deryasında bir göl

Ben: Sevgine susamış çöl

 

Sen: Benim damarımda kan

Ben: Sevdanla yanan volkan

 

Sen: göz pınarlarımda sel

Ben: Kırık sazımda bam tel

 

Sen: Güller veren çiçekçi

Ben: Aşk isteyen dilenci

 

Sen: Sev ki beni güleyim

Ben: Sana mahkûm köleyim.

 

HALİL MANUŞ



1543 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

“ADAM OLAMADIN GİTTİ…” SAVRUK - 12/01/2022
Adam olamadın gitti, zevzek
TEST İLE TOST ARASI… - 21/12/2021
Milli Eğitim Eski Bakanı Sayın Prof. Dr. Nabi AVCI bir programda öğrencilerimiz için “…Test ile Tost Arasında Kalmış Çocuklar..”demişti.
SÖZÜN SENETLİĞİ - 11/07/2019
Sevgili dostlar,
KİM DEMİŞ TUTMAZ DİYE? - 14/02/2019
Sevgili Dostlar,
KÜSMEM, KÜSEMEM… - 16/11/2018
Grup Vitamin bir şarkısına:
ADINI TAŞLARA YAZDIRANLAR - 15/07/2018
Hayatta olmadık şey yok elbette.
DÖRTDÖRTLÜK DÖRT KELİME - 19/01/2018
Sevgili Dostlar,
EĞİTMEK Mİ ÖĞRETMEK Mİ? - 27/11/2017
Hani okullarımız açılırken “Eğitim Öğretim Yılı” diyoruz ya Hem eğitimi başa alıyor ve hem de öğretimsiz söylemiyoruz ya
ATIŞMA TADINDA DİLE DÜŞENLER - 02/11/2017
Sevgili Dostlar;
 Devamı