Adam olamadın gitti, zevzek

Beni bilemedin gitti, zevzek

Yürü be, yürü be, yürü be, insan değilsin

Kendini bilmeyen, canım, eli ne bilsin?

Halkı, halkı, halkı, halkı, Hakk'ı ne bilsin?

Sevgili dostlar;

   Sizleri AşıkMahzuni Şerif’in “Zevzek” türküsünün nakarat kısmı ile selamlamak istedim.

Bu türküyü çok severim, arabamda yolculuk yaparken mutlaka bu türküye yer veririm.

Şimdi nerden çıktı bu zevzek diyenleriniz olacaktır. Sorunun o kısmına gelmeden “zevzek” ne demek ona bir bakalım isterseniz.

Türk Dili, tarih boyunca ilişki kurduğu medeniyetlerin (ülkelerin) dillerinden kelimeleri kendi bünyesine katmış ve bu sayede çok zengin bir dil oluşturmuştur. Hal böyle olunca, Türkçe ’de gündelik hayatta karşımıza çıkan bazı sözcüklerin anlamını bilemeyebiliyor, ilginç bulabiliyoruz.

Zevzek kelimesi dilimizde sıklıkla karşımıza çıkan sözcükler arasındadır. TDK’ye göre zevzek kelimesi ise şu anlama gelmektedir:

- Geveze(Çok konuşan, çenesi düşük, gevşek ağızlı, lafçı, lafazan, lakırtı ebesi, cır cır, çaçaron)"

- Saçma sapan şeylerle uğraşan

Kelimenin anlamı bilinince gözünüzde bu tiplerin canlandığını görür gibiyim. Benimde aynı tiplerden gözümde canlananlar olmadı, olmuyor değil zaman zaman… İşte öyle bir zamanda tıpkı Mahzuni’nin “zevzek” sözü gibi benimde gönlüme “savruk” kelimesi geliverdi. Serde Ozanlık olunca hemen başlık olarak alıp başladım yazmaya.  Buyurun sizler de okuyun…

SAVRUK

Nasıl bir zamandayız böyle Rabbim

Kavunlar kelektir üzümler koruk

Ne insanlar vardır kendini bilmez

Tavırları nahoş sözleri savruk

Sükût altındır da konuşur hep,

Üç söz söyler ki, ikisi uyduruk

Şahsına münhasırdır sıfatları

Kimi orta direk kimisi tomruk

İradeyle belirleyip yönünü

Baş olmak varken olunur mu kuyruk?

Her canlıyı hür yaratmışken Allah,

Nasıl kabullenilir kula kulluk?

Kurşun gibi işler namerdin sözü

Ya sabır! Çekilip sıkılır yumruk

Alın teri düşer çorak toprağa

Elleri çatlaktır yüzleri kavruk

Annenin evlattan kaçtığı günde

Ne aşiret sorulur ne de uyruk.